Mijn verhaal
"Een leven met Jezus is totaal anders"
- Awaz -
Het werd gevaarlijk
‘Awaz, ga je met me mee naar de kerk?’ Toen haar vader dat vroeg, was Awaz Al Oskan (21) stomverbaasd. ‘Mijn vader was al een poosje in Nederland terwijl ik met mijn moeder, broers en zusje nog in Syrië woonde. Maar het werd voor ons als Koerden te gevaarlijk in Syrië. Gelukkig kregen ook wij de mogelijkheid om het land te verlaten. We wisten niets over Nederland, alleen dat het er veilig was.’
Vier jaar woont ze nu in Nederland. En ze is haar vader nog steeds dankbaar dat hij haar meenam naar een kerk. ‘Ik wist niets over het christendom. Maar mijn vader had in Nederland Jezus leren kennen. En hij wilde zich graag laten dopen als hij weer samen was met zijn gezin. Dat is gebeurd in een gemeente in Nijmegen.’
Nieuw leven
Na een tijdje verhuist het gezin naar Apeldoorn. Daar komt Awaz in contact met mensen van ICF Apeldoorn. ‘Ik wilde meer over Jezus weten’, vertelt de mbo-studente. ‘Ik merkte dat mijn vader erg veranderd was. Zo’n verandering wilde ik ook!’ Mensen van ICF vertellen haar meer over het christelijk geloof en lezen samen met haar de Bijbel. Op 18 juni 2017 wordt Awaz gedoopt.
‘Een leven met Jezus is totaal anders dan een leven zonder Jezus’, weet Awaz nu uit ervaring. ‘Vroeger was ik in naam moslim. Ik wist niet wie God was en kon ook niet in Hem geloven. Maar nu heb ik Jezus leren kennen.’ Ze straalt. ‘Hij heeft mij een nieuw leven gegeven!’
Ik krijg rust
Veel heeft ze inmiddels geleerd bij ICF. Ze is blij met de Arabischtalige bijeenkomst op woensdagavond, waarbij ze intensief betrokken is.
Is het leven gemakkelijker geworden nu ze Jezus kent? ‘Het is anders geworden. Als ik het moeilijk heb, vind ik troost in de woorden van de Bijbel. Dan ga ik bijvoorbeeld naar het bos en bid daar tot Jezus terwijl ik wandel. Of ik ga op een bankje zitten en lees in mijn Bijbel. Dan krijg ik rust.’
‘Als ik soms zingend op m’n werk kom, zeggen mijn collega’s: Joëll, wat is er met jou aan de hand?’
- Joell Jonge -
Ik had geen zin
‘Twintig jaar geleden kwam ik vanuit Curaçao naar Nederland’, vertelt Joëll (41). ‘Ik wilde een opleiding volgen en maximaal vijf jaar blijven. Maar toen ontmoette ik Marisela. Ik ben in Nederland gebleven en Marisela werd mijn vrouw. We wonen in Apeldoorn en samen hebben we twee zonen.’
‘Marisela was op zoek naar een christelijke gemeente en vond ICF Apeldoorn via internet. Zij voelde zich daar thuis, maar ik had geen zin om met haar mee te gaan. Ik wist wel dat God bestond, maar kende Hem niet en had geen relatie met Hem.’
Reden om te blijven
Marisela draait mee in een huisgroep van ICF. ‘Ze vertelde me hoeveel ze leerde door de huisgroep en hoe hartelijk de mensen waren. Toen ik Marisela een keer naar haar huisgroep bracht, kwam de huisgroepleider naar buiten. Dat vergeet ik nooit meer. Hij sprak me zo vriendelijk aan. Dat deed wat met me.’
Joëll besluit om toch een keer mee te gaan naar ICF. ‘De preek was heel toegankelijk. Ook al had ik bijna geen Bijbelkennis, ik begreep toch waar het over ging. Dat was voor mij de reden om te blijven gaan.’
‘Ik voelde altijd al een leegte vanbinnen, ik miste iets. Maar wat dat was, wist ik niet. Als ik met mijn vrienden uitging, kwam ik altijd weer leeg thuis. Bij ICF hoorde ik dat ik me moest bekeren en mijn oude leven achter me laten. Door het geloof in Jezus kon ik nieuw leven krijgen.’ Ernstig vervolgt hij: ‘Steeds meer ging ik begrijpen dat dít het was wat ik miste in mijn leven. Ik wilde er meer over weten. Ik wilde Jezus gaan volgen.’
En lukte dat? ‘Ik lees in de Bijbel hoe ik moet leven, wat God van mij verwacht. Maar het lukt echt niet altijd om te doen wat Hij van me vraagt. Soms ben ik minder bezig met mijn geloof. Dan kunnen de oude trekjes van vroeger weer boven komen. Dan ga ik ’s ochtends vroeg bidden en Bijbellezen om weer dichter bij God te komen. Als ik daarna soms zingend op m’n werk kom, zeggen mijn collega’s: Joëll, wat is er met jou aan de hand?’
‘De zondagen zijn voor mij erg belangrijk. Ik vind het heel fijn dat ik koster mag zijn bij ICF. Daardoor heb ik meer contact met andere christenen en heb ik al veel mensen beter leren kennen. En de huisgroep …’ Er komen tranen in zijn ogen. ‘Het is zó mooi om bij de huisgroep te horen, daar word ik emotioneel van. De gesprekken met de voorganger zijn voor mij ook heel waardevol. En niet te vergeten de gesprekken met mijn vrouw.’
‘Ik kan iedereen aanraden om Jezus oprecht te volgen. Dat betekent niet dat je geen zorgen hebt, dat je leven perfect is of dat je rijk wordt. Maar je krijgt rust, ondanks je situatie. Ik heb Hem niet uitgekozen, want ik had er geen zin in, maar Hij heeft mij uitgekozen!’